Wojciech Kazimierz Gwarek urodził się 13 września 1947 roku w Skarżysku Kamiennej. Od 1950 roku mieszka w Warszawie. Tu ukończył Szkołę Podstawową nr 28 (1961) oraz (1965) XLIX Liceum Ogólnokształcące im Zygmunta Modzelewskiego (obecnie Johanna Wolfganga Goethego).
W 1970 roku ukończył (z wyróżnieniem) studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej i podjął pracę w Instytucie Radioelektroniki tego Wydziału.
W latach 1973-1974, jako stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej, odbył roczne studia podyplomowe w Massachusetts Institute of Technology (USA), gdzie ukończył roczny kurs w Center for Advanced Engineering Study oraz uzyskał stopień Master of Science in Electrical Engineering. W 1977 roku uzyskał na Politechnice Warszawskiej stopień doktora nauk technicznych za wyróżnioną pracę Analiza numeryczna jednodiodowego mieszacza mikrofalowego, a w 1988 roku stopień doktora habilitowanego za pracę na temat analizy obwodów falowo-dwuwymiarowych. Od 1994 roku jest profesorem nadzwyczajnym w Politechnice Warszawskiej. W 2000 roku uzyskał tytuł naukowy profesora.
W Politechnice Warszawskiej, poza pracą dydaktyczną, pełnił szereg funkcji akademickich, w tym funkcję zastępcy dyrektora ds. dydaktycznych w Instytucie Radioelektroniki (1984-1987).
Pozostając pracownikiem Politechniki Warszawskiej prowadził wykłady i badania naukowe w wielu innych ośrodkach, m.in. w Algierii (1980-1984), we Francji (Brest, 1991-1992, Nicea 1994) i w Niemczech (Duisburg, 1989). W latach 1992-1993 był współorganizatorem Francusko-Polskiej Wyższej Szkoły Nowych Technik Informatyczno-Komunikacyjnych w Poznaniu oraz kierował w tej uczelni Wydziałem Elektroniki i Fizyki.
Specjalnością naukową Wojciecha K. Gwarka jest technika mikrofalowa, a zwłaszcza rozwiązywanie zagadnień polowych występujących w tej technice. Od 1984 roku koncentruje się na problemach komputerowych symulacji polowych w dziedzinie czasu. Zajmuje się zarówno teorią algorytmów analizy elektromagnetycznej metodami FD-TD (różnic skończonych w dziedzinie czasu) oraz TLM (macierzy linii transmisyjnych), jak i aplikacjami powstałych z ich zastosowaniem programów komputerowych. Jest uznanym ekspertem w zakresie symulacji elektromagnetycznych, dotyczących m.in. aparatury do badań kosmicznych, anten, telekomunikacyjnych zastosowań mikrofal, techniki falowodowej i światłowodowej, rezonatorów i filtrów, projektowania pieców mikrofalowych. Z jego doświadczenia w tej dziedzinie korzystało wiele czołowych firm światowych i laboratoriów badawczych, takich jak np. słynne amerykańskie laboratoria Jet Propulsion Laboratory czy National Radio Astronomy Observatory.
Prace naukowe dotyczące modelowania elektromagnetycznego zaowocowały wdrożeniami w postaci serii użytkowych programów komputerowych (opracowanych najpierw samodzielnie, a potem wraz z zespołem) wprowadzanych na rynek światowy. Pierwszy z programów seriiQuickWave został wprowadzony na rynek przez firmę niemiecką w 1990 roku. Od 1997 roku rozwojem i komercjalizacją programów tej serii zajmuje się firma QWED, założona przez Wojciecha K. Gwarka i jego współpracowników. Od 1999 roku programy te rozprowadzane są również pod nazwą Concerto przez brytyjską firmę Vector Fields. Programy serii QuickWave oraz Concerto są obecnie wykorzystywane w czołowych laboratoriach przemysłowych i naukowych w 16 krajach na czterech kontynentach. Są stosowane do projektowania różnych typów urządzeń – od techniki kosmicznej i fal submilimetrowych do domowych kuchenek mikrofalowych i pieców używanych przed producentów żywności. Programy serii QuickWave zostały uhonorowane m.in. prestiżową nagrodą Unii Europejskiej (European Information Technology Prize, 1998), wyróżniającą corocznie 25 najlepszych nowych produktów informatycznych na rynku europejskim, a w 2001 roku zdobył tytuł Lidera Eksportu Oprogramowania przyznawany przez Stowarzyszenie polski Rynek Oprogramowania.
Praca naukowa i dydaktyczna Wojciecha K. Gwarka była wielokrotnie nagradzana, m.in. nagrodami Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1978, 1979, 1981), Nagrodą Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk (1988) oraz Nagrodą Premiera (1999). Kierowany przez niego zespół zdobył też pierwszą nagrodę w konkursie „Mistrz Techniki Warszawa 2000”, organizowanym przez Radę Stołeczną Naczelnej Organizacji Technicznej i dziennik „Rzeczpospolita”.
Wojciech K. Gwarek jest bardzo aktywny w międzynarodowym środowisku naukowym. Jest recenzentem wielu czołowych czasopism i konferencji naukowych na świecie, m.in. „IEEE Transactions on Microwave Theory and Techniques” (od 1988 roku) oraz IEEE Microwave and Guided Wave Letters” (od 1992 roku). Pełnił funkcję członka komitetów naukowych m.in. European Microwave Conference (1991-1993, 1995), IEEE International Microwave Symposium (od 1999 roku) i MIKON (od 1991 roku). Kilka razy w roku wygłasza referaty seminaryjne oraz prowadzi kursy specjalistyczne w różnych krajach na całym świecie. Jest jednym z nielicznych polskich naukowców posiadających stopień fellow of the Institute of Electrical and Electronics Engineers (IEEE).
Jest żonaty, ma dwie córki urodzone w latach 1977 i 1987. Włada biegle językami angielskim i francuskim (w obu językach prowadził wykłady) oraz biernie rosyjskim. Interesuje się kulturami różnych zakątków świata, a w konsekwencji również podróżami. W latach siedemdziesiątych był współzałożycielem Towarzystwa Eksploracyjnego – znanego i dziś warszawskiego klubu podróżników.