Roman Zdzisław Morawski urodził się 24 sierpnia 1949 roku w Warce, gdzie też ukończył szkołę podstawową (1963) i liceum ogólnokształcące (1967). Dyplom magistra inżyniera elektronika (z wyróżnieniem) uzyskał w 1972 roku na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej. Od tego roku jest zatrudniony w Instytucie Radioelektroniki na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych jako nauczyciel akademicki, od 1993 roku – na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Stopień doktora (kandydata) nauk technicznych w dziedzinie informatyki uzyskał w 1979 roku w Leningradzkim Instytucie Elektrotechniki za rozprawę O modielirovanii analogo-cifrovych elektronnych schem, stopień naukowy doktora habilitowanego na Wydziale Elektroniki – w 1990 roku za monografię Metody odtwarzania sygnałów pomiarowych. W 1972 roku Roman Z. Morawski odbył praktykę zawodową w zakładach aparatury pomiarowej NORMA w Wiedniu, w latach 1974-1975 – staż naukowy w Katedrze Automatyki i Informatyki Leningradzkiego Instytutu Elektrotechniki, a w 1987 roku – staż naukowy na Wydziale Fizyki Stosowanej Technische Universiteit Delft (Holandia). W latach 1988-2001 spędził blisko cztery lata na Université du Québec à Trois-Rivières (Kanada) oraz odwiedził ponad 40 instytucji akademickich w Europie Zachodniej, USA, Kanadzie i Japonii. Od września 2002 roku przebywa na urlopie naukowym w firmie Measurement Microsystems, Inc. (Kanada), gdzie zatrudniony jest jako Chief Scientific Officer.Zainteresowania badawcze Romana Z. Morawskiego od początku koncentrowały się na problematyce systemów pomiarowych: w latach siedemdziesiątych – na metodyce komputerowego ich projektowania, w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych – na cyfrowym przetwarzaniu sygnałów pomiarowych, a od 1990 roku – na zastosowaniach cyfrowego przetwarzania sygnałów w spektrofotometrach, analizatorach widma i optoelektronicznych przetwornikach pomiarowych. Na Politechnice Warszawskiej brał udział w pracach nad projektowaniem mierników częstotliwości i czasu, układami sterowania procesami technologicznymi w mikroelektronice, komputerowym modelowaniem systemów pomiarowych, automatyzacją pomiarów fizykochemicznych, metodami odtwarzania wielkości pomiarowych zmiennych w czasie, metodami dynamicznego wzorcowania torów pomiarowych oraz metodami interpretacji danych pomiarowych dla zastosowań w analityce spektrometrycznej oraz monitoringu przemysłowym i telekomunikacyjnym. Ponadto, podczas stażu w Leningradzkim Instytucie Elektrotechniki, uczestniczył w badaniach nad projektowaniem struktur i algorytmów obliczeniowych, a podczas stażu w Technische Universiteit Delft – w pracach nad algorytmami rozwiązywania zadań odwrotnych fizyki technicznej. W latach 1988-2002 brał udział w pracach naukowych prowadzonych przez zespoły badawcze Université du Québec à Trois-Rivières, dotyczących nowych rozwiązań systemów do pomiaru stężeń roztworów i wysokich ciśnień oraz metod projektowania scalonych czujników spektrofotometrycznych wspomaganych procesorem cyfrowym. Od roku 1999 uczestniczy w pracach badawczymi prowadzonych w firmie Measurement Microsystems, Inc. (Kanada), dotyczących cyfrowego przetwarzania danych pomiarowych w spektrofotometrach, analizatorach widma i monitorach optycznych kanałów telekomunikacyjnych. Jest autorem lub współautorem 45 artykułów w takich czasopismach jak “IEEE Transactions on Instrumentation and Measurement, Measurement – Journal of IMEKO”, “Journal of Chemometrics”. Jest współtwórcą czterech patentów (w tym dwóch amerykańskich). Był (współ)promotorem w trzech zakończonych przewodach doktorskich (na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych, w Université du Québec à Trois-Rivières i w École Polytechnique de Montréal). Za osiągnięcia badawcze był nagradzany przez Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1980, 1986), Sekretarza Wydziału IV Polskiej Akademii Nauk (1994) i wyróżniany przez Komitet Badań Naukowych (1998, 2000).
Roman Z. Morawski prowadził wiele oryginalnych wykładów, z których najważniejsze to: „Metodyka projektowania urządzeń pomiarowych” (1976-1979), „Oprogramowanie systemów pomiarowych” (1979-1984), „Metodyka obliczeń inżynierskich” (1983-1996), „Metody i algorytmy przetwarzania sygnałów pomiarowych” (1991-1997), „Cyfrowe przetwarzanie sygnałów” (1993-1996) oraz „Cyfrowe przetwarzanie sygnałów pomiarowych” (od 1998 roku). Ponadto, w Université du Québec à Trois-Rivières (Kanada) prowadził wykład z przedmiotu „Podstawy telekomunikacji” (1990-1991). Jest współautorem dwóch podręczników akademickich: Wprowadzenie do metrologii i techniki eksperymentu(Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1992) oraz Wstęp do metod numerycznych dla studentów elektroniki i technik informacyjnych (Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1999), współautorem tłumaczenia poradnika dla inżynierów (1988) oraz współautorem trzech skryptów akademickich (1979, 1982, 1997).
Rozwijając swoje zainteresowania w zakresie organizacji szkolnictwa wyższego, brał udział w realizacji projektów badawczo-wdrożeniowych dotyczących zarządzania instytucją akademicką. W ramach współpracy z Instytutem Spraw Publicznych uczestniczył w realizacji projektów dotyczących finansowania szkolnictwa wyższego w Polsce oraz efektywności funkcjonowania zachodnioeuropejskich instytucji akademickich (1997-1999). Opublikował blisko 40 artykułów i rozdziałów w książkach poświęconych problematyce szkolnictwa wyższego. Za osiągnięcia w pracy dydaktycznej otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej (1998) oraz cztery zespołowe nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1976, 1977, 1979, 1983).
Roman Z. Morawski był sekretarzem Senackiej Komisji ds. Struktury i Organizacji Uczelni, która opracowała projekt statutu Politechniki Warszawskiej (1981-1984), członkiem dwóch Rektorskich Komisji Statutowych (1985-1986), sekretarzem Społecznej Komisji Statutowej (1990), członkiem Senackiego Zespołu ds. Perspektywicznej Struktury Uczelni (1992) oraz członkiem Senatu (1999-2002). W latach 1996-1999 byłem członkiem Rady Szkoły Businessu Politechniki Warszawskiej. Na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych pełnił kolejno funkcję pełnomocnikiem dziekana ds. studiów w języku angielskim (1992-1993), prodziekana ds. ogólnych (1993-1996), prodziekana ds. rozwoju i promocji (1996-1999) i dziekana tego Wydziału (1999-2002). Za osiągnięcia w pracy organizacyjnej na rzecz Uczelni i Wydziału został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski (2002).
Roman Z. Morawski jest przewodniczącym Komitetu Technicznego ds. Nauki o Pomiarach (TC7 – Measurement Science) Międzynarodowej Konfederacji Pomiarów (International Measurement Organization – IMEKO), członkiem zespołu redakcyjnego kwartalnika „Measurement – Journal of IMEKO” oraz przedstawicielem Polski w Radzie Generalnej IMEKO. Jest także członkiem Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej Polskiej Akademii Nauk, członkiem Stowarzyszenia Pomiarów, Automatyki i Robotyki (POLSPAR), członkiem (senior member) Institute of Electrical and Electronic Engineers (USA), członkiem (fellow) Institution of Electrical Engineers (Wielka Brytania) oraz członkiem (member) American Society for Engineering Education (USA).
Jest żonaty, ma troje dzieci. Włada czynnie językami angielskim, francuskim, niemieckim i rosyjskim; biernie – hiszpańskim. Interesuje się etyką i historiozofią, gra na skrzypcach.